ketdik. Mahkam quchoqlashib, o'pishar edik. Shu holatda uni yechintira boshladim. Zum o'tmay u butunlay yalang'och bo'ldi va meni kiyimlarimni yecha boshladi. Men tezda uni krovatimga yotkizdim va o'zim pastga o'tirib, lablaridan so'riy boshladim. Biroz o'tib yuzimni harakatlantirib, ko'kraklarini ezib, tishlab so'rirdim. . . Astalik bilan yoniga yotdim. Bu ajoyib holat edi. Ikkimiz mutlaqo kiyimsiz, quchoqlashib yotardik. Men barmoqlarimni oyoqlari orasiga harakatlantirib, silay boshladim. U chuqur "ohhhh" deb yubordi ehtirosli ovozlar chiqarishni boshladi. Nozik barmoqlari bilanasbobimni ushlab, o'ynay boshladi. Ikkimiz ham bir-birimizni bo'shantirib yotar edik. Doimgidek taxminan besh daqiqalarda bo'shandik. Sperma kelar vaqtida o'rnimdan turib, uning qorni ustiga to'kdim. U barmoqlari bilan tanasiga singdira boshladi. Yana qaytib yoniga yotib, uni quchoqlab oldim va o'pishib ketdik. -Sizni juda sevaman, jonim, -dedi u, lablarimiz uzilgach. -Men ham seni sevaman, asalim, -shunday deb belidagi qo'limni pastga harakatlantirdim va yumshoq joyini mahkam siqib qo'ydim. -Demak, ertaga Toshkentga qaytarkanmizda? -Ha, endi doim birgamiz, o'qishda ham, uyda ham. . . -Kunda ham, tunda ham, -dedi Dilnoza qo'shimcha qilib va kulib yubordi. * * * * * U bilan harkuni birga kollejga kirib kelardik, uni xonasiga kuzatib, o'zimni darsimga kirardim. Dars tugagandan keyin yana u bilan uchrashib, birga qaytardik. Ba'zan o'zimizcha romantika yaratib, parklarga, kafelarga, kinolarga borardik. . . Uyda ham deyarli ajralmasdik. Tunda hamma uxlagach, u meni xonamga kirar va ikkimiz birgalikda uxlardik. Tong otishiga yaqin, soat 4larda budilnik jarangidan uyg'onib, xonasiga chiqib ketardi. Shu zaylda oylar o'ta boshladi. . . Kundan-kunga sevgimiz kuchaya borardi. Shu bilan kollej ham tugadi. Endi Toshkentda qololmasdim, uyga qaytishga majbur edim. Ona shaxrimga qaytib, bir tijorat sohasida amakimning tanishini qo'lida ishlay boshladim. Ota-onam akamni uylantirish payiga tushishdi. Har kuni kechki ovqat vaqtida oyim akamga o'zi taniydigan qizlar haqida gapirardi. Akam esa bu gaplarga beparvo edi. -Mana masalan, dugonam Shoxidani qizi, Nargizani ko'rgansan a? Voyy, kelin qilganga yarasha shunaqa qizni qilish kerakda. O'zing ayt, nimasi yomon? Chiroy desang juda chiroyli, aql desang juda aqlli, farosatli qiz. Eng muhimi judayam yaxshi qiz, yigitlar bilan umuman gaplashmagan. . . -Ey, o'g'linga bu gaplar ta'sir qilarmidi? -deya gapini bo'ldi dadam. -Bundan so'rab o'tirasanmi? Ana, ammasini yoninga olginu sovchilikka bor. Ha bular ko'rishsin. Buningni o'ziga qolsa uylanmay yuraveradi, pulni ortidan quvib. Shunday qilib oyim tanishlarinikiga sovchilikka bora boshladi. Uchrashuv belgilab qaytardi doim. Akam tabiatan juda jiddiy, og'ir-bosiq yigit edi. Qizlar bilan gaplashmas, har doim ishni o'ylab yurardi. Oyim tayinlab kelgan uchrashuvlarga chiqib, qiz yoqmaganini aytardi. -Nega? Nimasi yoqmadi? Tuppa-tuzuk qizku? Bundan yaxshisini qayoqdan topasan? -Shunchaki yoqmadi, tamom. -Ha yoqtirganing bo'lsa ayt. -Yo'q deganmanku. Nihoyat 3 oylarda akamga yoqadhgan qiz topildi. Bo'lajak kelinoyim mendan atigi 1 yosh katta edi. Ikki yosh unashtirildi, bahor boshlarida to'yga taraddud boshlandi. Aprel oyining ilk kunlarida to'y bo'lib o'tdi. Kelinoyim rostdan ham yaxshi qiz ekan. Uyda hech bir dam olib o'tirganini ko'rmasdim, doim qayernidir artayotgan, qayernidir supurayotgan yoki qandaydir ovqat tayyorlayotgan bo'lardi. Ularni ham "kelinoyi" derdim, ular esa "Sardorjon" derdilar. Ha aytgancha, kelinoyimning ismi Umida edi. Dilnoza bilan har kuni gaplashardik.Bugun nima qildik, ertaga nima qilmoqchimiz, kecha nima qilgandik, hamma-hammasi haqida gaplashardik. Shu taxlitda yillar ham o'ta boshladi. Ishdagi xo'jayinim menga alohida kichikroq do'kon ochib bergandi. Oyligim ham o'zimga juda ma'qul edi. Dilnoza ham kollejni tugatdi. -Dilnozaga sovchilar kela boshlabdi, -dedi oyim kechki dasturxon ustida. Bu gapni eshitdimu, yeyayotgan ovqatim tomog'imga tiqilib, o'xchib yubordim. Dasturxon atrofidagilar menga hayron bo'lib qarab turishardi. -Dilnozaga? Hali yoshku? -Hecham yosh emasda, 18ga chiqdiku?! -dedi oyim savolimga javoban. -Xo'sh, nima deyishayotgan ekan? -so'radi dadam. -"Hozir qizimiz yosh" deyishibdi. Bu gapdan ko'nglim ancha xotirjam tortdi. Yoshim ham yigirma yetgandi, unga jon deb uylanardimu, bu gapni kattalarga qanday yetkazishni bilmasdim. Harholda, u amakimni qizi bo'lsa. . . Vaqt o'tib borishda davom etardi. Dilnoza kollejdan keyin har xil kurslarga qatnab, allambalolarni o'rgana boshlardi. Shu vaqtgacha 5-6 marta Toshkentdan kelib, bizni uyda 1-2 haftalab dam olib qaytgandi. Bu kunlar qanday o'tganini aytishim shart emasdir. . . -Seni uylantirmoqchimiz, -dedi oyim dasturxon ustida, -yoqtirgan qizing bormi? -Men. . . -javob berishga kalovlanib qoldim. -Bo'lsa surishtiraylik. Bo'lmasa o'zimiz topaylik. Nima deb javob berishni ham bilmasdim. Dadam birnimani tushungandek: -Yaxshilab o'ylab ol, keyin oyinga aytasan, -dedi. Ertasiga uyda hech kim yo'qligida oyimni yoniga kirdim. Oyim televizor ko'rib o'tirardi. Men indamay yoniga o'tirib, oyoqlariga boshimni qo'yib yotdim. Oyim ham qo'llari bilan sochimni silab qo'ydi. -O'ylab bo'lgandirsan a? Yoqtirganing bormi? -Yoqtirganim boru. . . Qanday aytishni bilmayapman. . . -Tavba, nimasidan uyalasan? Ismi nima ekan? -Dilnoza. . . -Qaysi Dilnoza? Anavi akangni kursdoshi Hilolani singlisimi? -. . . . Amakimni qizi. . . * * * * * Nihoyat to'y tarqadi. Hamma ketgach, kelinchak meni kutayotgan chimildiq tomon oshiqdim. Chimildiqqa aylangan xonaga kirar ekanman, yuragim dukillashi o'zimga eshitila boshladi. . . Dasturxon chetida yuziga yopinchiq yopib olgan kelinchak uyalibgina o'tirardi. Men uni yoniga astalik bilan o'tirdim. Ko'ylagining etagini hayajonlanganidan g'ijimlab olgan suluv qiz tizzasiga qo'limni qo'yganimda titrab ketdi. . . -Endi birgamiz jonim, bizni hech narsa ayirolmaydi. . . U ming bir hayajon va uyat ila birgina so'zni ayta oldi: -Begim. . . Unga bo'lgan muhabbatim jo'shib ketib, mahkam quchoqlab oldim. Astalik bilan yuzidagi yopinchiqni tushirdim. -Bugun yanada go'zalsan, Dilnoz. . . U menga qaray olmasdi. Etagini changallab olgan barmoqlaridan ko'z uzmasdi. . . -. . . Qorningiz. . . Biror nima yeb olasizmi, begim? -Agar o'z qo'ling bilan yedirib qo'ysang, yeganim bo'lsin. U uyalibgina jilmayib qo'ydi. Piyolaga choy quyib, menga uzatdi. -Avval o'zing bir ho'plab ber. -Nega? -Yana zahar solib qo'ygan bo'lma. Ikkimiz ham kulib yubordik. Bu kulgi undagi uyat va hayajonni biroz bo'lsada tarqatgandek bo'ldi. Uning qo'lidan shirinliklar,turli taomlarni totib, qorinni to'ygazdim. Keyin unga ham o'z qo'lim bilan ovqat yedirib qo'ydim. Chiroq o'chirildi. Derazadan oy yog'dusi tushib turardi. Dilnoza krova ustida uyalib o'tirardi, men esa yotib olgandim. -Va nihoyat birgamiz, jonim. . . Endi hecham, bir lahza ham ajralmaymiz. Senga uylanmoqchi ekanimni aytganimda hamma qarshi bo'lgandi, ota-onalarimiz ham, qolgan qarindoshlar ham. . . Lekin taslim